کاهش اضطراب و زیبایی پوست و مو با خواص گلاب

گلاب  از تقطیر گلبرگ های گل محمدی طی فرآیند هایی که معروف به گلاب گیری هست بدست میاد. ایرانیان باستان از قرن ها پیش مزایای گل محمدی (گل سرخ) را کشف کرده و از آن استفاده های مختلفی میکردند. برای ما نسل های جدید هم عطر گلاب همیشه یاد آور دوران خوش زندگی کودکانه و شربتهای خوشمزه و شله زرد وحلوا و… هست. تا حالا فقط شنیده بودم که گلاب برای از بین بردن منافذ پوست خیلی خوبه. ولی در این مطلب متوجه میشیم که این مایع خوش عطر چه خواص شگفت انگیزی داره.

گلاب بین ما ایرانی ها به عنوان یک طعم دهنده استفاده میشه. البته که در مراسمات مذهبی و یا عزاداری های ما هم نقش ویژه ای داره که در ادامه دلایلش رو توضیح میدیم.

گلاب و خواص آن برای زیبایی پوست

گلاب یک ضد التهاب، ضد باکتری، ضد عفونی کننده و آرامش بخش برای پوست شماست. این ماده باعث شستشوی گرد و خاک و چربی اضافی از روی پوست شما میشه. همچنین گردش خون رو در زیر پوست افزایش میده و باعث رشد سلول های جدید پوستی و توازن سطح PH پوست میشه.

گلاب میتونه دارویی مناسب برای اگزما، آکنه و آفتاب سوختگی باشه بدون اینکه حاوی حتی ذره ای از مواد شیمیایی و یا عوارض باشه. حتی این مایع میتونه برای نوزادان و سالمندان که حساس تر هم هستند مناسب باشه و استفاده بشه.

استفاده از گلاب برای پوست به هیچ وجه باعث خشکی پوست و یا ایجاد حساسیت نمیشه. وقتی که پشه یا حشره ای بدن رو نیش میزنه، استفاده از گلاب میتونه باعث جلوگیری از عفونت و زخم شدنش بشه.

خواص گلاب برای مو

با استفاده از گلاب برای موهاتون، میتونید درخشش بیشتری به موهاتون بدید. ریشه مو ها رو قوی میکنه و به رشد سریع موها کمک میکنه. خواص ضد التهابی و ضد عفونی کننده گلاب میتونه برای درمان شوره و پوسته سر مناسب باشه.

  منبع : بانک مقالات

گلاب گیری سنتی:

برای تهیه گلاب در مجموع می توان دو نوع روش را نام برد . روش اول روش سنتی است که هنوز نیز در بسیاری مناطق غیر شهر نشین مورد استفاده قرار می گیرد . و روش دوم نیز روش صنعتی است که پر کاربردترین و راحت ترین راه برای مشتری می باشد . در مقاله ی امروز روش تهیه ی گلاب به روش سنتی را مرور خواهیم کرد.

ابتدا دیگ مسین را بر اجاق قرار می دهند.بعد به اندازه ۳۰ کیلوگرم گل داخل دیگ ریخته و به مقدار ۴۰ لیتر آب اضافه می کنند.

برای جلوگیری از هدر رفتن بخار با واشر پلاستیکی محل اتصال بین دیگ و تغار آب بندی می شود. برای کنترل فشار بخار با پیچ و مهره، تغار به دیگ بسته می شود.

پارچ مسین را در آب گذاشته به وسیله لوله های چدنی آن را مهار می کنند تا به سطح آب نیاید. آنگاه نی چه آلومینیومی را از یک سو در دیگ و از سوی دیگر در پارچ قرار می دهند. گلاب و بخار آب در نی چه تازاویه خمش آن پیش می روند ولی پس از خمش لوله تنها بخار گلاب است که به طرف پارچ پیش می رود و به سبب سردی محیط استخر به مایع تبدیل می شود .

درجه حرارت روی ۹۵ درجه کنترل می شود. درطی گلابگیری شدت شعله آتش باید ملایم و یکنواخت باشد. هر چه زمان تقطیر بیشتر باشد، محصول بهتری به دست خواهد آمد.

تفاله های مانده دردیگ گلاب که بنگل نامیده می شود، به مصرف دام و کود باغی میرسد.

قیمت هر کیلو گل محمدی بسته به کیفیت بین ۲۵۰۰ تا۳۵۰۰ تومان است. از هر کیلو گل ۵/۱ لیتر گلاب درجه یک به دست می آید. که قیمت هر لیتر آن ۲۴۰۰ تومان می باشد.

منبع : بانک مقالات

آشنایی با گلاب و گلاب گیری در قمص

 گلابگیری از گلستانهای محمدی قمصر، هر سال ازابتدای اردیبهشت آغاز شده و تا پایان خرداد ماه ادامه می یابد. این شهر با داشتن کارگاه های متعدد گلاب گیری و عرقگیری درجهان مشهور است. کارگاهها به سه بخش سنتی، نیمه سنتی و صنعتی تقسیم می شوند.

گلابگیری از گلستانهای محمدی قمصر، هر سال ازابتدای اردیبهشت آغاز شده و تا پایان خرداد ماه ادامه می یابد. این شهر با داشتن کارگاه های متعدد گلابگیری و عرقگیری درجهان مشهور است. کارگاهها به سه بخش سنتی، نیمه سنتی و صنعتی تقسیم می شوند.

معمولا عرق گیری وگلاب گیری در بین صاحبان این حرفه موروثی میباشد. ازبین صد درصد خانوارهای گلاب گیر، ۶۱ درصد دارای گلاب گیری غیراقتصادی و معیشتی و تنها ۳۹ درصد از خانوارها دارای گلاب گیری اقتصادی هستند.

در یک گلستان از سال سوم به بعد تولید گل، اقتصادی میشود. به طورمعمول روند تولید گل تا زمان ۹ تا ۱۲ سالگی بوته، افزایشی و پس از آن کاهشی است.گلدهی طی ۳۰ تا ۴۵ روز کامل می‌شود. حداکثر گل‌دهی در فاصله زمانی ۱۰ تا ۲۰ روز از شروع آن است که اصطلاحاً به این زمان «شور گلدهی» می‌گویند.

پیش از طلوع آفتاب مردان و زنان گلچین، شروع به چیدن گلهای باغ کرده و پس از آن گلبرگها به کارگاهها منتقل می شود. یک کارگر در هر روز می‌تواند ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم گل تازه برداشت کرده و براساس آن مزد دریافت کند.

ابزار سنتی :

دیگ مسی با ظرفیت ۱۲۰ تا ۱۵۰ لیتر

تغارسفالین که امروز جای خود را به تغار مسین داده و به عنوان سرپوش دیگ به کار می رود. البته مزیت تغار سفالین این بود که عطر گل را نمی سوزاند.

چهار عدد نی چه چوبین یا سفالین تو خالی که دو به دو در انتها به یکدیگر متصل شده و به همدیگر راه داده میشوند و در نیمه با زاویه ۴۵ درجه تا شده و رابط بین دیگ و پارچ هستند.(امروزه نی چه جای خود را به لوله های آلومینیومی داده است.)

پارچ دسته دار مسین با ظرفیت حدود ۳۰ تا ۴۰ لیتر که در داخل آب سرد قرار می گیرد تا بخارهای گل در داخل آن به مایع تبدیل شود.

دستگاه گرمایشی به نام شاخه که با سوخت گاز یا گازوییل کار می کند.

ظرفیت دیگ حداکثر ۳۰ کیلوگرم گل، بامخلوط ۴۰ لیتر آب می‌باشد. حدود ۴ ساعت طول می کشد تا یک پارچ گلاب به ظرفیت ۴۰ لیتر بدست آید. هر دستگاه در شبانه روز، می‌تواند ۳ تا ۴ نوبت گلاب‌گیری کند که در مجموع، مقدار مصرف گل ۹۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم در شبانه روز خواهد بود.

منبع : بانک مقالات

انواع گلاب و خواص آن

انواع گلاب:

گلاب سنگین(درجه یک): گلابی است که در یک لیتر آن دست کم ۳۵/۰ گرم اسانس وجود داشته باشد و از ریختن ۳۰ کیلوگرم گل مرغوب (چیدن آن غیر از ساعات آفتابی روز باشد) ۴۰ لیترگلاب به دست آید.

گلاب سبک (درجه دو): استحصال ۴۰ لیتر گلاب که ازدست کم ۱۵کیلوگرم گل بدست می آید.

گلاب دو آتشه: چنانچه پس از یکبار گلاب گیری دوباره به جای ریختن آب روی گل های دیگ، گلاب به دست آمده قبلی رابریزیم؛ در این حالت گلاب مجددا با گل تازه تقطیر می شود.

گلاب پس آب: درصورتی که بعد ازعمل تقطیر ازتفاله های گل دوباره گلاب گیری شود، گلاب به دست آمده را که از کیفیت پایینی برخودار است را پس آب می گویند.

گلاب زیرعطری: گلابی که برای تولید آن به جای گرفتن ۴۰ لیتر گلاب معمول از ۳۰ کیلوگرم گل، تنها ۷ لیتر گلاب گرفته می شود وبیش تر گرفتن عطر آن مورد نظر است .

گلاب ناب مزه گس و تلخی دارد. شفاف و بدون رنگ است. هرقدر گلاب تلخ تر باشد اصل تر است البته باید توجه داشت که تلخی گلاب هم باید طبیعی بوده و اسانس مصنوعی نداشته باشد

عطر گل محمدی:

در حین عمل تقطیر بعد از سرد شدن گلاب و قبل از ورود گلاب به منبع صافی، در ظرف شیشه ای کوچکی که به همین منظور تعبیه شده عطر قرار می گیرد. از هر تن گل محمدی یک کیلو عطر و ۲۵۰ گرم اسانس به دست می آید. اسانس با دستگاه جداگانه دیگری گرفته می شود.

خواص گلاب:

حضرت رسول (ص) هر دو کف را از گل سرخ پر کرده چون نزدیک به مشام خود بردند، فرمودند که این بهترین گل های بهشت است بعد از گل مورد.

گلاب قلیایی است. گرمی درون را از بین می برد. در گذشته گلاب در پزشکی سنتی برای درمان دردهای رماتیسمی، تقویت قلب، اعصاب و معده و رفع پاره ای از سردردها و بی هوشی کاربرد داشته است. برای بیماریهای گوارشی مانند نفخ، دل به هم خوردگی و اسهال مزمن مفید است . از بخور آن می توان برای درمان گلودرد، ناراحتی سینه و بیماری های تنفسی استفاده نمود.

گلاب در پخت انوا ع شیرینی، بستنی، غذا وتهیه شربت استفاده می شود. بیشترین کاربرد گلاب درایران، در آیین های دینی، زیارتگاه ها و مکان های متبرک ونیز درجشن ها و مناسبت های دیگر است. هر ساله قبل از موسم حج خانه کعبه با گلاب قمصر شستشو داده می شود.

در قمصر پس از فصل گل، کار گرفتن عرقیات گیاهی آغاز می شود. روش کار عرق گیری هم مثل گرفتن گلاب است.

منبع : بانک مقالات

تاریخچه گلاب

گلاب به مایعی گفته می‌شود که از گل محمدی (نام علمی: Rosa × damascena) استخراج کنند و معطر است. گلاب به دستاورد تقطیر گل‌های درختچه گل سرخ تازه چیده شده با آب که اسانس آن از محلول آبکی، جدا شده باشد گفته می‌شود که باید در ظرف‌هایی که دارای مقدار اندکی هوا باشد نگهداری گردد. از تقطیر مجدد گلاب، فراورده‌ای به دست می‌آید که به آن گلاب دو آتشه می‌گویند. اگر مجداً گلاب دو آتشه را تقطیر کنند گلاب غلیظی از نظر اسانس به دست می‌آید که فوق‌العاده معطر بوده و در حقیقت گلاب ناب و خالص است.

گلاب اصل، شفاف، روشن، بدون رسوب است و بوی آن بوی مطبوع گل محمدی و فاقد بوی ترشیدگی است. طعم گلاب نیز سنگین و کمی مایل به تلخی است که از جمله مهمترین نشانه‌های اصل بودن گلاب به شمار می‌رود.

«اسانس گل سرخ یا رز یا محمدی، چون گرانترین اسانس دنیا است هرگرم آن معادل یک گرم طلا در بازار جهانی است.»

ایرانیان از نخستین کسانی هستند که از گذشته‌های دور به ویژگی‌های خوراکی و درمانی گل سرخ (محمدی) پی برده‌اند. طبق اسناد بین‌المللی، مبداء تولید گلاب، ایران و مبداء تولید اسانس گل سرخ (محمدی) و عصاره گلبرگ‌های تازه، یونان ذکر شده‌است.

«گل سرخ یا رز یا محمدی، گیاهی است که بومی ایران است و خاستگاه و موطن اصلی آن ایران است که تا حدود ۳۵۰ سال پیش غیراز ایران جایی دیگر رویش نداشته است و در زمان سلسله صفویه و زمانی که دولت عثمانی همسایه ایران بوده است، این گل و کلیه دستگاه‌های گلابگیری از ایران به ترکیه وسپس به سوریه و بلغارستان برده شده است.»

گزارش ابن خلدون حاکی بر این است که در قرن ۸ و ۹ میلادی گلاب یکی از اقلام مهم تجاری ایران بوده‌است که از طریق جاده ابریشم به هند و چین صادر می‌شده‌است. مرکز اصلی تولید آن در ایران سرزمین فارس و بیشترین کارگاه‌های تولید گلاب در لایزنگان و داراب استان فارس بر پا بوده‌است. بطوریکه روزانه ۳۰۰۰۰ بطری از میمند فارس در زمان خلیفه بغداد بین سالهای قبل از ۸۱۰–۸۱۷ به آن شهر صادر می‌شده‌است.

براساس مدارک جدید، ایرانیان اولین قومی بودند که از گل سرخ، اسانس و گلاب را به روش تقطیر به دست آوردند و سپس این فن را به سایر نقاط دنیا انتقال دادند. ابن سینا دانشمند بزرگ ایرانی، تحقیقات وسیعی در مورد استخراج اسانس‌ها به روش تقطیر داشته‌است.

سالانه در کاشان، در مراسم جشن گلاب‌گیری ۱۵۰۰۰ تن گلاب سنگین تولید می‌شود

ترکیبات

مواد اصلی تشکیل دهنده اسانس گل محمدی عبارتند از. سیترنلول ۵۵ ۳۴٪، گرانتول ۴۰ ۳۰٪، استاروپنین ۲۶ ۲۲٪، و فنیل اتانول ۳ ۵/۱٪

شما می توانید لیستی از تولید کنندگان گلاب را در وب سایت ویکیوز مشاهده کنید.

منبع: ویکی پدیا