برای تهیه گلاب در مجموع می توان دو نوع روش را نام برد . روش اول روش سنتی است که هنوز نیز در بسیاری مناطق غیر شهر نشین مورد استفاده قرار می گیرد . و روش دوم نیز روش صنعتی است که پر کاربردترین و راحت ترین راه برای مشتری می باشد . در مقاله ی امروز روش تهیه ی گلاب به روش صنعتی را مرور خواهیم کرد .
با توجه به توسعه سطح زیرکشت گل محمدی نیاز به وجود دستگاه های صنعتی با ظرفیت بیشتر پیدا می شود. قسمت های مختلف دستگاه های صنعتی علاوه بر دیگ بخار و ستون مبرد شامل دستگاه سختی گیر، ترموستات ، پرکن ، پاستوریزاتور و دستگاه بسته بندی است .
در روش صنعتی فرآیند گلابگیری ، ازراه تقطیر با بخار آب انجام می شود اما در روش سنتی تقطیر از راه تقطیر با آب انجام میشود .
در تولید صنعتی گلاب یا عرقیجات از ماشین آلاتی که قطعات آن از استیل زنگ نزن است ، استفاده میشود . ابتدا گل محمدی در دیگ های استیل قرار گرفته و حرارت دادن غیرمستقیم ( بخار آب ) از لابلای مخلوط گل عبور داده میشود . بخار حاصل شده در مبرد یا سردکن که دارای جریان آب سرد می‌باشد ، خنک می شود و بعد از تبدیل شدن به مایع که همان گلاب است به مخازن استیل منتقل می شود .
در مرحله بعد عملیات پاستوریزاسیون و صاف نمودن گلاب آغاز می‌گردد . گلاب به عمل آمده از فیلترهای کاغذی یا پلاستیکی بسیار ریز عبور داده شده سپس در منبع پر کردن بطری ها و یا مخازن بزرگ ، برای ذخیره سازی وارد می شود .
گلاب در بطری های شیشه ای یا یکبار مصرف ریخته می شود . پس از دربندی برچسب گذاری شده و بطریها داخل کارتن قرار می‌گیرند . در روش صنعتی ، گلاب حاصله از نظر ویژگی‌های فیزیکی ، شیمیایی ومیکروبی مطابق استاندارد خواهد بود .
منبع : بانک مقالات
برای تهیه گلاب در مجموع می توان دو نوع روش را نام برد . روش اول روش سنتی است که هنوز نیز در بسیاری مناطق غیر شهر نشین مورد استفاده قرار می گیرد . و روش دوم نیز روش صنعتی است که پر کاربردترین و راحت ترین راه برای مشتری می باشد . در مقاله ی امروز روش تهیه ی گلاب به روش سنتی را مرور خواهیم کرد.
ابتدا دیگ مسین را بر اجاق قرار می دهند.بعد به اندازه ۳۰ کیلوگرم گل داخل دیگ ریخته و به مقدار ۴۰ لیتر آب اضافه می کنند.
برای جلوگیری از هدر رفتن بخار با واشر پلاستیکی محل اتصال بین دیگ و تغار آب بندی می شود. برای کنترل فشار بخار با پیچ و مهره، تغار به دیگ بسته می شود.
پارچ مسین را در آب گذاشته به وسیله لوله های چدنی آن را مهار می کنند تا به سطح آب نیاید. آنگاه نی چه آلومینیومی را از یک سو در دیگ و از سوی دیگر در پارچ قرار می دهند. گلاب و بخار آب در نی چه تازاویه خمش آن پیش می روند ولی پس از خمش لوله تنها بخار گلاب است که به طرف پارچ پیش می رود و به سبب سردی محیط استخر به مایع تبدیل می شود .
درجه حرارت روی ۹۵ درجه کنترل می شود. درطی گلابگیری شدت شعله آتش باید ملایم و یکنواخت باشد. هر چه زمان تقطیر بیشتر باشد، محصول بهتری به دست خواهد آمد.
تفاله های مانده دردیگ گلاب که بنگل نامیده می شود، به مصرف دام و کود باغی میرسد.
قیمت هر کیلو گل محمدی بسته به کیفیت بین ۲۵۰۰ تا۳۵۰۰ تومان است. از هر کیلو گل ۵/۱ لیتر گلاب درجه یک به دست می آید. که قیمت هر لیتر آن ۲۴۰۰ تومان می باشد.
منبع : بانک مقالات
به گزارش گروه خواندنی های مشرق، گلاب ، اولین تولید گلاب ، این مایع رزشمند به ایران کشور عزیزمان بر می گردد . این مایع اسانسی است که از گل رز یا همان گل محمدی به دست می آید و تا امروز 200 نوع از آن شناسایی شده است، اما جالب است بدانید که تولید کنندگان گلاب تنها دسته محدودی از آن را در تهیه گلاب مورد استفاده قرار می‌دهند.
تولید کنندگان گلاب ، برای تهیه و فراوری این ماده خوشبو از زمان رویش این گل بهاری که اواسط اردیبهشت است و تا اواخر خرداد رویشش ادامه دارد فعالیت خود را آغاز می کنند. گلاب، از خواص درمانی فراوانی برخوردار است. طبیعت گلاب گرم است و ماده مقوی برای معده، قلب، کبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی به حساب میآید. قطعاً به همین دلیل است که قدیمی‌ترها و پیشینیانمان مصرف گلاب را در روزهای سخت و پرتنش لازم می‌دانستند. این مایع خوشبو و معطر تا حدودی تحریک‌کننده جریان خون بوده و بافت پوست را به تولید سلول‌های جدید تحریک می‌کند.
استفاده از گلاب و خوردن آن در درمان سر درد و رفع بوی بد
دهان بسیار موثر بوده و همچنین تحریک‌کننده
هورمون‌ها می باشد. پزشکان خوردن گلاب را به بیماران قلبی توصیه می‌کنند و نوشیدن
روزانه یک لیوان دوغ مخلوط با گلبرگ‌های گل محمدی را برای تنظیم عمل هضم معده به
خصوص در روزهای گرم سال ، بسیار عالی می دانند.در صنعت لوازم آرایش و محصولات بهداشتی نیز، از این ماده
معطر و شگفت انگیز برای تهیه خوشبو کننده ها، محصولات مراقبت از پوست ، محصولات
مراقبت از مو و ... استفاده می شود.
و اما بخوانیم دربارۀ گلاب گیری:
اگر از تولیدکنندگان صنعتی گلاب گذشته و به روستاییان و محلی های عزیزی که به صورت یدی فرایند گلاب گیری را انجام می دهند مراجعه کنیم می توان دستور العمل تهیه و تولید گلاب به روش سنتی و طبق سنت قدیم ایرانیان را به شرح زیر توضیح داد:برای هر 30 کیلوگرم گل، 50 لیتر آب در نظر می‌گیرند که گلاب حاصل از این مقدار 30 لیتر است و به آن «گلاب مایه یا عطری» گویند. از تقطیر مجدد گلاب مایه، فرآورده‌ای به دست میآید که به آن «گلاب دو آتشه» یا استاندارد گفته میشود. محصولی که از این روش به دست می آید ، نوع مرغوب‌تری از گلاب است که مزه و بوی آن بسیار تلخ‌تر از گلاب مایه است ولی به دلیل آن‌که آب به کار رفته در آن بیشتر تبخیر شده و گلاب حاصله غلیظ‌تر است بیشترین اثر درمانی را دارد لذا تهیه این گلاب برای مصارف خانگی و درمانی مناسب است. البته از تقطیر مجدد، گلاب دوآتشه غلیظ‌تری به دست میآید که بسیار معطر است و در حقیقت آن را «گلاب ناب و خالص» می‌نامند که کمتر در بازار عرضه میشود.
تولید کنندگان گلاب ، عصاره این گل خوش عطر و مفید را برای استفاده های متنوع در صنایع آرایشی و بهداشتی، درمانی و پزشکی و سایر مصارف بازار ، تهیه و توزیع می کنند.