به گزارش گروه خواندنی های مشرق، گلاب ، اولین تولید گلاب ، این مایع رزشمند به ایران کشور عزیزمان بر می گردد . این مایع اسانسی است که از گل رز یا همان گل محمدی به دست می آید و تا امروز 200 نوع از آن شناسایی شده است، اما جالب است بدانید که تولید کنندگان گلاب تنها دسته محدودی از آن را در تهیه گلاب مورد استفاده قرار می‌دهند.
فصل و زمان رویش این گل بهاری از اواسط اردیبهشت آغاز شده و تا اواخر خرداد رویشش ادامه دارد و از خواص درمانی فراوانی برخوردار است. طبیعت گلاب گرم است و ماده مقوی برای معده، قلب، کبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی به حساب میآید. قطعاً به همین دلیل است که قدیمی‌ترها و پیشینیانمان مصرف گلاب را در روزهای سخت و پرتنش لازم می‌دانستند. این مایع خوشبو و معطر تا حدودی تحریک‌کننده جریان خون بوده و بافت پوست را به تولید سلول‌های جدید تحریک می‌کند.
استفاده از گلاب و خوردن آن در درمان سر درد و رفع بوی بد دهان بسیار موثر بوده و همچنین تحریک‌کننده هورمون‌ها می باشد. پزشکان خوردن گلاب را به بیماران قلبی توصیه می‌کنند و نوشیدن روزانه یک لیوان دوغ مخلوط با گلبرگ‌های گل محمدی را برای تنظیم عمل هضم معده به خصوص در روزهای گرم سال ، بسیار عالی می دانند.در صنعت لوازم آرایش و محصولات بهداشتی نیز، از این ماده معطر و شگفت انگیز برای تهیه خوشبو کننده ها، محصولات مراقبت از پوست ، محصولات مراقبت از مو و ... استفاده می شود.
و اما بخوانیم دربارۀ گلاب گیری:
دستور العمل تهیه و تولید گلاب به روش سنتی و طبق سنت قدیم
ایرانیان به شرح زیر می باشد:
برای هر 30 کیلوگرم گل، 50 لیتر آب در نظر می‌گیرند که گلاب حاصل از این مقدار 30
لیتر است و به آن «گلاب مایه یا عطری» گویند. از تقطیر مجدد گلاب مایه، فرآورده‌ای
به دست میآید که به آن «گلاب دو آتشه» یا استاندارد گفته می‌شود.محصولی که از این
روش به دست می آید ، نوع مرغوب‌تری از گلاب است که مزه و بوی آن بسیار تلخ‌تر از
گلاب مایه است ولی به دلیل آن‌که آب به کار رفته در آن بیشتر تبخیر شده و گلاب
حاصله غلیظ‌تر است بیشترین اثر درمانی را دارد لذا تهیه این گلاب برای مصارف خانگی
و درمانی مناسب است. البته از تقطیر مجدد، گلاب دوآتشه غلیظ‌تری به دست میآید که
بسیار معطر است و در حقیقت آن را «گلاب ناب و خالص» می‌نامند که کمتر در بازار
عرضه می‌شود.
منبع : بانک مقالات