گلاب گیری سنتی:
ابتدا دیگ مسین را بر اجاق قرار می دهند.بعد به اندازه ۳۰ کیلوگرم گل داخل دیگ ریخته و به مقدار ۴۰ لیتر آب اضافه می کنند.
برای جلوگیری از هدر رفتن بخار با واشر پلاستیکی محل اتصال بین دیگ و تغار آب بندی می شود. برای کنترل فشار بخار با پیچ و مهره، تغار به دیگ بسته می شود.
پارچ مسین را در آب گذاشته به وسیله لوله های چدنی آن را مهار می کنند تا به سطح آب نیاید. آنگاه نی چه آلومینیومی را از یک سو در دیگ و از سوی دیگر در پارچ قرار می دهند. گلاب و بخار آب در نی چه تازاویه خمش آن پیش می روند ولی پس از خمش لوله تنها بخار گلاب است که به طرف پارچ پیش می رود و به سبب سردی محیط استخر به مایع تبدیل می شود .
درجه حرارت روی ۹۵ درجه کنترل می شود. درطی گلابگیری شدت شعله آتش باید ملایم و یکنواخت باشد. هر چه زمان تقطیر بیشتر باشد، محصول بهتری به دست خواهد آمد.
تفاله های مانده دردیگ گلاب که بنگل نامیده می شود، به مصرف دام و کود باغی میرسد.
قیمت هر کیلو گل محمدی بسته به کیفیت بین ۲۵۰۰ تا۳۵۰۰ تومان است. از هر کیلو گل ۵/۱ لیتر گلاب درجه یک به دست می آید. که قیمت هر لیتر آن ۲۴۰۰ تومان می باشد.
گلاب گیری صنعتی:
باتوجه به توسعه سطح زیرکشت گل محمدی نیاز به وجود دستگاه های صنعتی با ظرفیت بیشتر پیدا می شود. قسمت های مختلف دستگاه های صنعتی علاوه بر دیگ بخار و ستون مبرد شامل دستگاه سختی گیر، ترموستات، پرکن، پاستوریزاتور و دستگاه بسته بندی است.
در روش صنعتی فرآیند گلابگیری، ازراه تقطیر با بخار آب انجام می شود اما در روش سنتی تقطیر از راه تقطیر با آبانجام میشود.
در تولید صنعتی گلاب یا عرقیجات از ماشین آلاتی که قطعات آن از استیل زنگ نزن است، استفاده میشود. ابتدا گل محمدی در دیگ‌های استیل قرار گرفته و حرارت دادن غیرمستقیم (بخار آب) از لابلای مخلوط گل عبور داده میشود. بخار حاصل شده در مبرد یا سردکن که دارای جریان آب سرد می‌باشد، خنک می شود و بعد از تبدیل شدن به مایع که همان گلاب است به مخازن استیل منتقل می شود.
درمرحله بعد عملیات پاستوریزاسیون و صاف نمودن گلاب آغاز می‌گردد. گلاب به عمل آمده از فیلترهای کاغذی یا پلاستیکی بسیار ریز عبور داده شده سپس در منبع پرکردن بطریها و یا مخازن بزرگ، برای ذخیره سازی وارد می شود.
گلاب در بطریهای شیشه‌ای یا یکبار مصرف ریخته می شود. پس از دربندی برچسب‌گذاری شده و بطریها داخل کارتن قرار می‌گیرند. در روش صنعتی، گلاب حاصله از نظر ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی ومیکروبی مطابق استاندارد خواهد بود.
انواع گلاب:
گلاب سنگین(درجه یک): گلابی است که در یک لیتر آن دست کم ۳۵/۰ گرم اسانس وجود داشته باشد و از ریختن ۳۰ کیلوگرم گل مرغوب (چیدن آن غیر از ساعات آفتابی روز باشد) ۴۰ لیترگلاب به دست آید.
گلاب سبک (درجه دو): استحصال ۴۰ لیتر گلاب که ازدست کم ۱۵کیلوگرم گل بدست می آید.
گلاب دو آتشه: چنانچه پس از یکبار گلاب گیری دوباره به جای ریختن آب روی گل های دیگ، گلاب به دست آمده قبلی رابریزیم؛ در این حالت گلاب مجددا با گل تازه تقطیر می شود.
گلاب پس آب: درصورتی که بعد ازعمل تقطیر ازتفاله های گل دوباره گلاب گیری شود، گلاب به دست آمده را که از کیفیت پایینی برخودار است را پس آب می گویند.
گلاب زیرعطری: گلابی که برای تولید آن به جای گرفتن ۴۰ لیتر گلاب معمول از ۳۰ کیلوگرم گل، تنها ۷ لیتر گلاب گرفته می شود وبیش تر گرفتن عطر آن مورد نظر است .
گلاب ناب مزه گس و تلخی دارد. شفاف و بدون رنگ است. هرقدر گلاب تلخ تر باشد اصل تر است البته باید توجه داشت که تلخی گلاب هم باید طبیعی بوده و اسانس مصنوعی نداشته باشد
شما می توانید لیستی از تولید کننده های گلاب را در وب سایت ویکیوز مشاهده کنید.